Marco Milanese: diferèntzias tra is versiones
Pàgina creada cun '{{LSC}}{{Biografia|nùmene=Marco Milanese|alma_mater=Universidade de Gènova|traballu=archeòlogu, professore universitàriu e diretore de museu|natzionalidade=italiana|istit…' |
(Diferèntzia peruna)
|
Revisione de is 20:41, 17 Std 2020
Limba Sarda Comuna. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:
Marco Milanese (Gènova, 1958[1]) est un'archeòlogu italianu.
| Marco Milanese | |
|---|---|
| Nàschida | 1958 Gènova |
| Natzionalidade | italiana |
| Alma mater | Universidade de Gènova |
| Traballu | archeòlogu, professore universitàriu e diretore de museu |
| Prèmios |
|
| Positzione de traballu | professore ordinàriu |
| Interessos printzipales | archeologia urbana, istruturas urbanas e rurales medievales e post-medievales de s'àrea tirrènica, tzirculatzione de sos manufatos de cussos territòrios |
| Istitutziones de traballu | Universidade de Tàtari |
| Campu(os) | archeologia medievale e post-medievale |
Biografia
Laureadu in Lìteras in s'A.A. 1980-81 in s'Universidade de Gènova, cun una làurea intitulada "Gli scavi dell'oppidum preromano di Genova", s'est a pustis ispetzializadu in s'archeologia medievale e post-medievale, cun unu dotoradu in Archeologia Medievale otènnidu in sas Universidades de Pisa, Siena e Firentze in su 1987 cun sa tesi "Il sito pluristratificato di San Silvestro a Genova".[2]
In su 1983 at bìnchidu sa de III editzione de su Prèmiu Internatzionale de Archeologia "L'Erma di Bretschneider",cun s'òpera Scavi nell'oppidum preromano di Genova.
Intre su 1989 e su 1990 est istadu cunservadore in su Museu Archeològicu de Montelupo Fiorentino, e dae su 1991 a su 1992 est istadu ispetore archeològicu in sa Subrintendèntzia Archeològica de sa Toscana.
Dae su 1992 at incumintzadu a insegnare, comente professore assotziadu, Metodologias de sa Chirca Archeològica e Archeologia Medievale in sas Universidades de Tàtari, Gènova, Arezzo e Pisa, e dae su mese de trìulas de su 2003 est professore ordinàriu de cussas matèrias (chi insegnat in paris cun Topologia Medievale, Istòria de sa Cultura Materiale in s'Edade de Mesu e Archeologia Post-Medievale) in Tàtari. In Pisa at sighidu pro annos a insegnare Archeologia Medievale e Archeologia Tardu-Antiga e Artu-Medievale in s'Iscola de Ispetzializatzione in Archeologia, e como insegnat Archeologia in sas Iscolas de Ispetzializatzione in Archeologia de Aristanis e Casteddu.[3][2]
Dae su 1973 a su 2015 at dirìgidu prus de 250 campagnas de iscavu e chirca in logos de importu mannu in Ligùria, Sardigna, Toscana, Lombardia, Abrutzu, Tunisia, Frantza e Portogallu.[3]
Dae su mese de abrile de su 2012 est diretore de su Tzentru Interuniversitàriu de Chirca in subra de sas Tecnologias pro sos Benes Culturales de s'Universidade de Tàtari e de sa de Casteddu, e dae su mese de santandria de su 2014 est diretore de su Dipartimentu de Istòria, Iscièntzias de s'Òmine e de sa Formatzione de s'Universidade de Tàtari. In prus, intre su mese de freàrgiu de su 2012 e su de su 2015, est istadu diretore de sos cursos de dotoradu in "Istòria, Literaduras e Culturas de su Mediterràneu" e in "Archeologia, Istòria e Iscièntzias de s'Òmine", semper in Tàtari.[4]
In su 2007 at bìnchidu su Prèmiu de Produtividade Iscientìfica de s'Universidade de Tàtari.
At fundadu e dirigit su Museu Biddas - Museu de sos bidditzolos abbandonados de sa Sardigna, chi tenet sa sede sua in Sossu e chi in su 2013 at bìnchidu sa prima editzione de su Prèmiu "R. Francovich" pro su mègius museu italianu dedicadu a su patrimòniu archeològicu medievale natzionale.[5]
Est membru de s'Editorial Advisory Board de sa rivista Post-Medieval Archaeology, de su Comitadu Iscientìficu de su Butlletì Informatiu de Ceràmica de s'Associació Catalana de Ceràmica de Bartzellona, de sa redatzione de sa rivista Archeologia Medievale e de àteros periòdicos iscientìficos internatzionales.[3]
Publicatziones
At iscritu prus de 500 publicatziones,[3][4][2] e at fundadu e dirigit sa rivista de istùdios internatzionales Archeologia Postmedievale (dae su 1997) e sa rivista Facta - A Journal of Late Roman, Medieval and Post-Medieval Material Culture Studies (dae su 2012). In prus, at curadu collanas medas de istùdios e chircas, che a "Sardegna Medievale", "Quaderni dei Villaggi Abbandonati della Sardegna", "Documenti di Archeologia Postmedievale" e "Archeologia Urbana ad Alghero".
Riferimentos
- ↑ (DE) Milanese, Marco, in Deutsche Biographie. URL consultadu su 17 santandria 2020.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 (IT) Curriculum Vitae - Prof. Marco Milanese (PDF), in trasparenza.unica.it, 5 martzu 2014. URL consultadu su 17 santandria 2020.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 (IT) Curriculum Vitae - Marco Milanese, in uniss.academia.edu. URL consultadu su 17 santandria 2020.
- ↑ 4.0 4.1 (IT) Curriculum Abilitazione Scientifica Nazionale - Marco Milanese (PDF), in edissuf.uniss.it. URL consultadu su 17 santandria 2020.
- ↑ (IT) Sorso ha il miglior museo archeologico, in Sassari News, 19 trìulas 2013. URL consultadu su 17 santandria 2020.
Ligàmenes esternos
- (IT) Pàgina de Marco Milanese in su situ de s'Universidade de Tàtari, in edissuf.uniss.it. URL consultadu su 17 santandria 2020.
- Marco Milanese, in uniss.academia.edu. URL consultadu su 17 santandria 2020.
- Marco Milanese, in researchgate.net. URL consultadu su 17 santandria 2020.
| Controllu de autoridade | VIAF (EN) 92293552 · ISNI (EN) 0000 0000 8164 8634 · BNF (FR) cb12097810h (data) · CANTIC (CA) a11737578 · CiNii (JA, EN) DA02943490 · GND (DE) 132095963 · LCCN (EN) n88049310 · NKC (EN, CS) uk20191048070 · NLA (EN) 35390806 · NTA (EN) 073619884 · OL OL754418A · RERO 02-A003594105 · SBN (IT) CFIV028287 · SUDOC (FR) 02932808X · Trove (EN) 935995 · WorldCat Identities (EN) n88-049310 |
|---|