Limba sarda/logudoresu: diferèntzias tra is versiones

In su 1718 sa SardinnaSardigna divenit parte de su chi iatdiat a èssere istadu su Rennu de Itàlia. Finas a cussu annu perunu dominadore at tentu s’idea de iscantzellare sa limba sarda de su totu popro impònnere sa limba sua, ma sa polìtiga savojarda teniat sa tenta de fàghere bìnchere prus de totu sas àteras sa limba italiana. Essende su sardu forte meda comente a limba, e cun sos mèdios de cussos tempos non faghiat a fàghere unaunu furriadamudamentu linguìstigalinguìstigu in presse, s'àndala prus simpre pro italianizareitalianitzare sa Sardinna fiatfit a italianizareitalianitzare su sardu in antis. Est prus simpre meda a colare dae unu sardu italizanizaduitalizanitzadu a s’italianu chi non dae unu sardu sintzilluberu a s’italianu. Pro fàghere custu, su primu passu fiatfit a nche bogare dae sa conca de sos sardos sas paràulas chi fiantfint atesu meda dae s’italianu e a las remplasare cun paràulas italianas “cun sa –u a s’acabu” ([[italianu procediu|sardu proceddinuporcheddinu]]), pro fintzas sos vocabolàrios e sas gramàtigas de su tempus (s’Othighentoss’Otighentos) teniant custa tenta, sa de imparare s’italianu a sos sardos colende dae unu sardu totu ammesturadu. S’italianu at peròperoe incumentzaduincomintzadu a s'ispartzinare a beru cun s'iscola pro totu su Noighentos, cun su serbìtziu de sordadu e cun sos zornales. S’allestrada manna de s’italianu in Sardinna l'amus tenta cun sa televisione, chi at batidu sa limba de s'Istadu a totu sas domos sardas. In sos ùrtimos chimbant'annos, su sardu at pèrdidu unu muntone de paràulas, remplasadas dae italianismos e custu est acadèssidu in totu s’ìsula, non bi sunt logos e biddas in ue custu fenòmenu no siat acadèssidu. Sa "enna" o "janna" est bessida "sa porta", su "ajaju" est bessidu su "nonnu", su "fradili" est bessidu su "cuginu", e gasi sighende.