Giotto: diferèntzias tra is versiones
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Lìnia 4:
[[Image:Uffizi Giotto.jpg|thumb|300px|Statua di Giotto, [[Galleria degli Uffizi]], [[Firenze]]]]
Giotto di Bondone, podid'essi prus curtzu po Ambrogio o Angiolo di Bondone, connottu cum'enti Giotto (Vicchio, 1267 – Firenze, 8 gennaio 1337) est istadu unu pittori italianu
”Credette Cimabue nella pittura tener lo campo, ed ora ha Giotto il grido sì che la fama di colui oscura”(vv.94-96). Sa Legenda de Santu Frantziscu est prersentada in 28 iscenas, e de custas ammentamos: Su presepiu de Greccio, Sa preiga denanti de Onoriu III, sa cunfirma e sa Regula,sa preiga a sos puzones, sa renuntzia a sos benes, sa visione ne de su carru de fogu.
Tra su 1303 e su 1305 trabagliat a Padova in sa cappella nada degli Scrovegni, o de s'Arena, e dedicada a Nostra Segnora, inuie Giotto at illustaradu sos Misterios de sa vida de Cristos e de Maria. B'est s'iscena de s' Annuntziatzione de s' Anghelu a Maria. Sa freguras si mustrant intro duas ediculas cun evidentzias de sa prospettiva, una novidade. Sighini ateras iscenas marianas. Tota sa Cappella est pintada. Si devet notare: s' Adoratzione de sos Tres Res, s'istrage de sos Innotzentes, sa fuidura in Egittu, sa resurretzione de Lazzaru, s' Ultima Chena, su tradimentu de Giuda ( iscena ricca de particulares), Gesus denanti a Anna e Càifa, s'iscena de Gesus mortu ( cun meda anghelos chi mustrant dolore), se resurretzione de Cristos, s'iscena de su Giuditziu finale ( Cristos zuighe setzidu in tronu inghiradu dae anghelos e santos: sutta, una rughe rezida dae duos anghelos; pius in basciu s'offerta de sa Cappella a sa Madonna. Sa rughe dividet sos santos dae un'ala, dae sos diaulos e dannados dae s'atera.
|