Gianfranco Zola

Zola, Gianfranco (Ulìana 1966 - ) est unu giogadore de pallone.

Articulu in nugoresu

Segunda punta, est istadu unu nùmeru deghe clàssicu; lestru, fantasiosu, malu a lu marcare, e capatzu de sinnare in onzi manera. Sena duda peruna, est istadu su giogadore sardu prus forte de semper e unu de sos mezus in Itàlia, in sas ùrtimas decadas. Cun su cumportamentu suo semper curretu, est istadu unu campione in intro e in foras de su campu.

Gianfranco Zola
Tzitadinàntzia
Artària	168 cm
Pesu	67 kg
Boccia
Ruolu	Attaccu

At cumintzadu a giogare in sa Corrasi, iscuadra de sa bidda sua, e in su 1984/85 est coladu a sa Nuorese in sèrie C2. In su 1986/87 est andadu a sa Torres de Tàtari binchende su campionadu de C2; pro duos annos s'est postu in mustra in C1 e in su 1989/90, comporadu dae su S.S.C. Napoli, at fatu s'esòrdiu in sèrie A binchende s'iscudetu cun s'iscuadra de Maradona. S'annu imbeniente at bintu finas sa Supercopa Italiana e est devènnidu s'erede de Maradona chi aiat dassadu su Napoli. S'esperièntzia napuletana est fundamentale; devenit unu de sos zogadores prus fortes in Itàlia, famadu pro sos tiros de punitzione e pro sa fantàsia de su giogu suo, tantu chi in su 1991 est arribadu a bestire sa màllia biaita de sa natzionale italiana. Dae su 1993/94 a su 1995/96 at disputadu tres istajones cun su Parma, semper a livellos artos meda, binchende sa Supercopa Europea in su 1993/94 e sa Copa UEFA in su 1994/95.

In su 1996/97, a istajone giai cumintzada, at dassadu s'Itàlia andende a giogare in Inghilterra cun su Chelsea; in pagu tempus est devènnidu su bandelariu de s'iscuadra londinesa, istimadu dae cumpàngios e tifosos e respetadu dae sos aversàrios. Cun sa màllia de sos "blue's", chi dae annos medas non binchiant nudda, cunchistat sa Copa de Inghilterra in su 1996/97 e in su 1999/2000, sa Copa de sas Copas e sa Copa de Lega Inglesa in su 1997/98, sa Supercopa Europea in su 1998/99 e sa Supercopa Inglesa in su 2000/2001. "Magic Box", comente lu mutint sos tifosos de su Chelsea, est istadu nominadu su mezus giogadore de su campionadu inglesu in su 1997; in su 2003 est istadu elèghidu su mezus giogadore de semper in s'istòria de su Chelsea.

In su 2003 si nche est torradu a Sardigna pro giogare cun su Casteddu; profeta in sa terra sua, in su 2003/04 at bintu su campionadu de Sèrie B ghiende s'iscuadra chi torrat a artiare a sèrie A. S'annu imbeniente est torradu a giogare in sèrie màssima a pustis de oto annos ritirende·si dae s'atividade agonìstica a sa fine de s'istajone. In su 2004, pro sos mèritos suos, est istadu nominadu dae sa reina Lisabeta de Inghilterra "Membru onoràriu de s'Imperu Britànnicu", tìtulu onorìficu massimu pro sos istranzos.

Cun sa màllia de sa natzionale italiana contat 35 partidas e 8 retes. In su 1994 at leadu parte a sos Mundiales, in manera pagu fortunada mancari s'Itàlia fiat arribada segunda; finas in sos Europeos de su 1996 non est fortunadu meda. No est istadu cunvocadu pro sos mundiales de su 1998, mancari sas retes suas de importu in sas cualificatziones. At giogadu 238 partidas, cun 90 retes, in sèrie A e 312 partidas, cun 90 retes, in Premier League.