Artìculu in LSC

Su brètone est una limba tzèltica faeddada in s'ovest de sa Bretagna, in Frantza. In incuida mancari sos tentativos pro la torrare a abbiatzare, si càrculat chi la faeddant unas 500.000 persones (prus de unu millione a cumintzu de su de 20 sèculos). Si documentat dae su de 5 sèculos e orìginat dae sa limba de sos emigrantes de s'Ìsula de Bretagna o Britànnia Manna, cun un'influèntzia minore de sa limba de Gàllia.

Isparghidura atuale

Sas caraterìsticas linguìsticas chi cherent mentovadas b'ant sos pronùmenes chi fundent cun sas prepositziones, e s'òrdine de sa fràsia flessìbile meda. S'iscriet in alfabetu latinu e s'utilizat pro sa majoria sa grafia unida o istandard ma b'at duos àteros sistemas de ortografia in impreu (s'elaboradu dae su canònicu Fransez Falc'hun e s'àteru naradu interdialetale).

Sos primos iscritos in brètone remontant a su de 9 sèculos. In die de oe s'istatus legale contras e s'esclusione totale de sa vida pùblica e in s'iscola sunt frenende meda sa trasmissione de sa limba. Est pro custu chi s'UNESCO cunsìderat su brètone una de sas limbas europeas in prus sèriu perìgulu dae s'ispèrdere.