Boeziu (Aniciu, Manliu, Torquatu, Severinu), est naschidu a Roma su 470 dae familia nobile. Fu ministru de Teodoricu re de sos Ostrogotos e sou cossizeri. Cortigianos invidiosos l'ant accusadu cun literas faltzas de tradimentu e po custu arrestadu e serradu in carcere e fattu morrere in mesu a torturas in su 523. Fut omine istruidu meda in varios campos, spetzialmente in filosofia, ma puru in teologia e at impreadu sas connoschentizas suas po difendere sa fide cristiana catolica contra a sas eresias de Ariu, de Nestoriu e de Eutiche. At iscrittu liberos de teologia (De Trinitate, De hebdomadibus e ateros). At iscrittu commentarios a sa Logica de Aristotele e a s'Isagoge de Porfiriu. Commentarios chi sunt istados a sa base de sos istudios de logica in su Mediu Evu. In carcere at iscrittu su liberu chi l'at resu famadu: De consolatione philosophiae (523). Est istadu s'autore de su manuale de teoria musicale De institutione musica chi est istadu de grande influentzia pro sa cultura medievale.

Dialectica, 1547