Carmelitanos Ordine monasticu de su XII seculu. Si narat ki unu tzertu Bertoldo de Calabria partetzipendi in dd-una gruxiada in Terra Santa, in ocasioni de una battalla, iada fattu unu votu, ki si fiat istada bittoriosa si cunvertiada a su Cristianismu. A pustis de sa battalla si fiat retirau apitzu de su Monte Carmelu, in su nord ovest de sa Palestina. In cussu monti bi funt medas grutas e secundu una traditzioni in dd-una iat biviu su profeta Elia. Bertoldo cun pagus cumpajus iad costruiu barracas i a pustis unu monasteriu. Su Papa Onorio III iada approvau unas arregulas severas meda. Su logu perou no fiat seguru dae is amenatzas de is Saracenos. Tando sos monacos sunu ennidos in Europa, e ana fundadu diversos monasterios. A motivu de cambiamentos in sa Regula s'Ordine s'est divisu tra monacos de s'osservantzia e-i sos conventuales. Una riforma importante l'ada fatta Santa Teresa d'Avila cun Santu Giuanne de sa Rughe in su 1582. Sos chi ana aderidu a custa riforma si giamana Carmelitanos iscultzos, sia monasterios de omines che de feminas. Medas monasterios carmelitanos femininos sunu de clausura.