Deutscher Werkbund


Articulu in logudoresu

Su Deutscher Werkbund ("lega tedesca de sos artigianos"), fit una associatzione tedesca cumposta dae artistas, architetos, designer e industriales, fundada a Monaco de Baviera in su 1907, pro iniziativa de s'architeto Hermann Muthesius, de s'imprenditore Karl Schmidt e de su politigu Friedrich Naumann cun s'iscopu de creare una forte ligadura tra s'industria e sas artes applicadas. Su Werkbund at rappresentadu una tappa importante in s'isvilupu de su architetura moderna e de su design industriale, in particolare in sa successiva fondazione de su Bauhaus. Su movimentu est restadu in attividade finas a su 1934 cando fit istadu supressu dae su regime nazista e fit istadu fundadu a nou in su 1950 e dureidi finas a sos annos '60.

Sa fabbrica de sa AEG de Peter Behrens (1908-11)

Precedentes modìfica

In su 1898 Karl Schmidt aiat fundadu in Hellerau su Deutsche Werkstätten für Handwerkskunst. In su 1903 Peter Behrens fit istadu nominadu direttore de sa Kunstgewebeschule de Düsseldorf. In su 1904 Friedrich Naumann aiat pubblicadu unu saggiu intitoladu Die Kunst in Machinenzeitalter (S'arte in s'epoca de sa machina) in cui susteniada chi pro sa prosperidade de sa Germània, chi no aiat materias primas, s'unicu modu fit de ponnere in su marcadu mondiale prodottos de calidade meda alta. In su 1906 in Dresda Muthesius si accordat cun Naumann e Schmidt. E gai s'annu poi aiana fundadu s'Associatzione de su Deutscher Werkbund in cui bi fini puru doighi artisatas indipendentes e doighi dittas artigianales. Tra sos artistas autonomos bi fini: Peter Behrens, Theodor Fischer, Joseph Hoffmann, Bruno Paul, Richard Riemerschmid. In d'unu segundu tempus fini intrados in su grupu: Joseph Maria Olbrich, Heinrich Tessenowe Henry van de Velde.

Iniziativas importantes modìfica

 
Su Glaspavilion (Padiglione de Idru) de Bruno Taut oramai dirruttu

Custu eventu at seignadu unu puntu frimmu pro su Movimentu Modernu, difattis in custa secustanzia fini istadas isperimentadas soluziones meda differentes in sa direzione de coerenza fra estetica e funzionalidade in s'architettura moderna, senza pero chircare unu istiliu unitariu.