Limba sarda/logudoresu: diferèntzias tra is versiones

Su sardu comente limba chi benit dae su latinu comìntzat a naschere in su 238 a in antis de Cristu, cando sa Sardìgna fit provìntzia de [[Roma]]. Su latinu de sos soldados romanos, chi no fit su chi istudiaiant in sos lìberos ma fit diferente meda a intro de totu sas regiones chi nde beniant, at comintzadu a si amesturare luego cun sa lìmba chi sos sardos faeddaiant; a dolu mannu no ischimus meda de sa lìmba chi tando chistionaiamus in Sardìgna, ca no nos est abarradu documentu iscritu e duncas totu su chi ischimus est pro more de faeddos (prus chi totu relatamus a su sartu, bestiàmene, matas) chi no nde benint de su latinu ma chi nde benint de su “paleusardu”, comente a "làcana" o "mara". Sos Romanos peroe no ant agatadu solu su “paleusardu”, difatis tòcat a no si nde immentigare de totu sas tzitades pùnigas in sas costeras, chi a fortza ant intradu faeddos pùnicos a intro de sos sardos puru; in ue sos faeddos pùnicos chi ancoras imperamus fatu fatu sunt unos cantu, est a nàrrere "mitza", "tzìpiri", "chemu", "tzichiria", "tzingorra" (in italianu, ''sorgente'', ''rosmarino'', ''una manciata'', ''aneto'', ''piccola anguilla''). A contu fatu duncas su sardu est una lìmba romanza comente a su frantzesu, s'ispagnolu, su cadelanu, su portughesu, s’italianu, su ladinu; totu lìmbas chi sunt nàschidas dae su latinu de sos soldados romanos cun sa lìmba chi sa zente de su logu faeddaiant giai.

 

Incomintzende sos sèculos bator e chimbe a pustis de Cristu, in s’imperu romanu b'intrant sos "bàrbaros". Nemmancu sa Sardigna abbarrat a foras de custas intradas, e difatis intre su 450 e su 530 b'arribant sos Vàndalos, chi a su tempus a tempus aiant cunchistau giai s’[[Àfrica]] romana. Essende abarrados in Sardinna petzi pro 80 annos, no ant lassadu rastas in sa limba nostra. In su 534 sa Sardinna torrat a intrare in s'Imperu Romanu, ma como sa capitale non fit prus Roma ma [[Costantinòpoli]]. Medas sunt sas paràulas chi sunt nàschidas dae custu addòbiu cun sos bizantinos. Nos depimus ammentare chi sa cultura issoro est intrada in totu sas partes de sa vida de sos sardos de su tempus; sas paràulas bizantinas prus connotas sunt ''lepa'', ''condaxis'' / ''condaghes'' (regorta de atos giurìdicos), e nùmenes de pessone che a a ''Miali'', ''Aleni'', ''Giorgi'', ''Stèvini''.