Unu manteri (dae s'ispannolu "mantero") est cullochiarmente unu bendidore netu de permissu, fitianu un'istranzu.

S'etimolozia de sa paraula si devet a su fatu ch'in medas casos custos bendidores illìtzitos isterrant sa mercantzia issoro a subra de una manta in sa carrera o in sa praja.

Su tèrmine est prus pagu peorativu chi s'italianu "vucumprà".