In sensu istrintu unu poete est un'iscritore de poesias. Su sustantivu derivat dae su verbu gregu ποιέω (traslit. poieo), su cale significadu literale est "fàghere".

Sos primos poetes resaiant sas òperas issoro in manera orale, acumpangende·si cun sa mùsica, comente a giai Omero, su poeta prus famadu de s'antighidade. In su mundu gregu e romanu sunt medas sos poetas dignos de nòdida:

Poete gregu, de sa villa de sos papiros de Ercolano, MANN

[tzitatzione netzessària]

Su balore de sos testos de sos poetas andat prus a dae in antis de su significadu beru de sas paràulas, e interessat tratos fonèticos e musicales, pro mèdiu de unu limbàgiu chi s'ispissu si prestat a vàrias interpretatziones e podet intzitare fortes emotzionet. Pro custu, in manera zenerale, si customat definire poete cale si siat - artista o nono - manifestet custa capatzidade in sas pròpias òperas o fintzas feti in su pròpiu modu de comunicare.

« Il poeta che indossa la guarnacca del critico rinnega se stesso »