S'òmine chi abaidaiat colende sos trenos
logudoresa. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:
campidanesu · LSC · nugoresu
S'òmine chi abaidaiat colende sos trenos est unu romanzu grogu de Georges Simenon s'iscritore berzianu de limba frantzesa, pubrigadu in su 1.938 dae sa domo editora Gallimard, e posteriormente bortadu in numerosas limbas. No esistit galu una bortadura in sardu.
Inredu modìfica
Kees Popinga est procuradore inche unu cumertziadore de aprovisionamentos pro barcas in sa tzitade olandesa de Groningen. Est cojuadu cun duos fizos e, pagu a pagu, s'apùssiat a intro de s'aburrimentu. Una sero, s'impreadore suo li comùnicat chi s'impresa at a dever decrarare bancarota fraudulosa. Bidende-si ruinadu, Kees Popinga s'intendet ruende su mundu a subra. Detzidit duncas de si nche fuìre dae sa realidade sua gasi disacunortadora e de fagher avàntzias a Pamela, s'amadora de s'impreadore suo. Sigomente issa l'acollozit cun una rìsida befazola, isse s'intendet fertu in s'istima sua pròpia e l'ochiet chirchende de la callare a sa muda. A cussu puntu, s'ùniga solussione pro isse est a dassare s'Olanda, gasi si nche fuit a Parizi. Custa at a esser pro isse s'oportunidade de biver una bida cumpretamente diferente dae s'esistèntzia sua de burghesitu chi at cunnotu finas a tando. Popinga si relassionat cun prostitutas e pistercheddos, finas a esser craspuadu dae unu furabussas. A pustis de unu tentativu de suitzìdiu disintzertadu chi l'intregat a manos de sa polima, s'agatat internadu in un'ispidale sichiàtrigu.