Bonaventura de Bagnoregio


Articulu in logudoresu

Giovanni Fidanza connòschidu comente Bonaventura de Bagnoregio (Bagnoregio, 1221 - Lione, 15 trìulas 1274) est unu religiosu, filòsofu e teòlogu italianu.

Santu Bonaventura

Santu. De familia distinta. In su 1243, a 22 annos, intrat in s'Ordine frantziscanu. A poi de su novitziatu, benit mandadu a istudiare a Parigi a s'Universidade de sa Sorbonne. Su 1255 deventat Dutore in teologia, umpare a Tommasu d'Aquino. S'annu a poi est fatu superiore generale de s'Ordine de sos Minores frantziscanos. Cumpridi s'uffciu cun abilidade e sapientzia, e umpare resessit a iscriere liberos de impignu mannu. Su paba Gregoriu X lu faghet piscamu de Albano e cardinale. Devet accumpagnare su Paba a su Conciliu de Lione. Bonaventura partitzipat a sa prima sessione de su Conciliu (7 maju 1274). Ma una grave maladia lu giughet a sa morte su 14 de triulas 1274.

Su paba Sistu V l'at nomenadu Duttore de sa Creja. S'òbera sua est istada appretziada meda po dotrina e po ricchesa ispirituale. Sos iscritos suos sunt istados regoltos in 8 volumenes (1588). Sunt mentuados sos iscritos : Itinerariu de sa mente in Deum e sa Vida de Santu Frantziscu e àteros iscritos subra sa Bibbia, e de teologia. Proclamadu santu in su 1482. Est connoschidu comente “su dutore seraficu”. Sa festa sua est su 15 de trìulas.

Òberas modìfica

  • Breviloquium
  • Collationes de decem praeceptis
  • Collationes de septem donis Spiritus Sanctis
  • Collationes in Hexaemeron
  • Commentaria in quattuor libros sententiarum Magistri Petri Lombardi
  • De mysterio Trinitatis
  • De perfectione vitae ad sorores
  • De reductione artium ad theologiam
  • De Regno Dei descripto in parabolis evangelicis
  • De scientia Christi et mysterio Trinitatis
  • De sex alis Seraphin
  • De triplici via
  • Itineriarium mentis in Deum
  • Legenda Sancti Francisci
  • Lignum vitae
  • Officium de passione Domini
  • Quaestiones de perfectione evangelica
  • Soliloquium
  • Summa theologiae
  • Vitis mystica

Àteros progetos modìfica