Violant Carròs i de Centelles
Limba Sarda Comuna. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:
Violant Carròs i de Centelles (Sardigna 1456 - Sardigna, 1511) est istada una nòbile, contissa de Chirra. Fìgia de Jaume Carròs, conte de Chirra, e de Violant de Centelles. Mugere, in primas nunsas, de Dalmau Carròs e de Mur e, in segundas núpcies, de Felip de Castre i Carròs.[1]
| Violant Carròs i de Centelles | |
|---|---|
| Nàschida | 1456 tzirca Sardigna |
| Morte | 1511 Sardigna |
| Natzionalidade | aragonesa; ispagnola; sarda |
| Genitores | Mama: Violant de Centelles Babbu: Jaume Carròs |
| Còjube | Dalmau Carròs e de Mur; Felip de Castre i Carròs |
| Tìtulu | Contissa de Chirra |
| Religione | Catolitzèsimu |
| Contributos de importu | Contissa de Chirra |
Biografia modìfica
Violant fiat nàschida in Sardigna, in su 1456 tzirca, in su casteddu de santu Mighele. Mama sua, Violant de Centelles, fiat morta cando issa fiat minore meda e su babbu, Jaume Carròs, conte de Chirra, fiat mortu a pustis de un'intzèndiu tràgicu acontèssidu in su Nadale de su 1468. Violant, duncas, fiat abarrada òrfana cando petzi teniat dòighi annos e cun tres frades burdos, prus minores de issa. A curtzu de si mòrrere, su babbu aiat numenadu s'antigu aversàriu suo, Nicolau Carròs, visurrè de Sardigna, che a marmessor e tutore de Violant, su cale aiat amministradu su patrimòniu de sa pitzochedda cun totale discoidu. Su visurrè e sa famìlia sua aiant gosadu de is benes immobìles, de is naves, de is caddos e de is rentas de su conte malafatadu de Chirra, a dannu de sa giòvanu eredera.[1]
A sa Pasca de s'annu 1469, Nicolau Carròs aiat obrigadu sua pupidda a si cojuare cun su fìgiu suo Dalmau, ma chentza de tènnere in contu sa costuma e su deretu: is parentes e amigos de s'isposa non aiant pòdidu intervènnere, nen nemmancu Dalmau aiat cuntzèdidu sa coja chi currespondiat in cumpensu de sa doda bundante chi Violende batiat. Dalmau fiat mortu in su trìulas de su 1478, e unos meses a pustis diat mòrrere puru si babbu. Sa contissa fiat abarrada tando biuda e chentza de tutore, de manera chi aiat pòdidu comintzare a reclamare is deretos suos, is benes suos, is tìtulos suos e, susetotus, sa libertade personale de detzìdere subra sa vida sua. Su re Ferrante su Catòlicu fiat intervènnidu in manera ativa in sos afàrios suos, in carchi casu difendende su puntu de vista de sa sogra sua, Brianda de Mur, e de sa connada sua Beatriu, mugere de Pedro Maça de Liçana, ma fatu·fatu amparende is deretos de sa contissa.[1]
Sa biudesa puru aiat permìtidu a Violant comintzare una vida noa a costadu de Felip de Castre i Carròs, fradile frade de su defuntu maridu suo. Sa coja fiat tzelebradu in s'annu 1479, fortzis in antis chi acabaret s'annu prescritu pro su lutu. Sa felitzidade fiat però durada pagu, dae chi Felip fiat mortu in su 1482, lassende un'àtera borta Violant biuda, cun duos fìgios minores, chi fiant mortos galu pipios. Is problemas de sa contissa de Chirra nemmancu fiant acabados inoe, ca is dificultades econòmicas fiant andadas peorende e is protzessos cun sa sogra e sa connada fiant istados costantes. Fiat pro fintzas arrestada e ddi fiat pigada sa contea, pro neghe de is dèpidos medas chi teniat. Violant fiat resèssida a si nche fuire e arribare fintzas a sa corte, chi su 1509 s'agataiat in Valladolid. Su re Ferrante aiat ordinadu chi ddi esseret torrada sa doda e, de custa manera, aiat pòdidu torrare a Casteddu.[1]
Violant fiat morta in Sardigna intre s'abrile de su 1510 e su martzu de su 1511, lassende sa contea de Chirra a su nebode, fìgiu de Toda, una de suas sorres burdas. Custa detzisione andaiat contra de su chi aiat dispostu babbu, su cale aiat designadu che a sutzessora Istevania, fìgia de Nicolau Carròs, in càmbiu de sos àteros eredes. Istevania aiat aprovadu sa detzisione de Violant a favore de s'erèntzia de su conte Giacu, dae chi s'intentzione sua fiat de evitare àteras brigas e perricas intre is duas famìlias. Ma, a pustis de sa morte de Istevania, acontèssida in su matessi 1511, is de s'erèntzia de sa famìlia Maça-Carròs aiant sighidu pedende, chene resurtados positivos, de si fàghere meres de sa contea de Chirra.[1]
Notas modìfica
Bibliografia modìfica
- COMAS VIA, Mireia; VINYOLES i VIDAL, Teresa (2004). Estefanía Carròs y de Mur (ca. 1455-1511). Madrid: Ediciones del Orto.
- COSTA i PARETAS, Maria M (1973). Violant Carroç, una comtessa dissortada. Bartzelona: Rafael Dalmau.
| Controllu de autoridade | VIAF (EN) 316750679 · WorldCat Identities (EN) 316750679 |
|---|