Istàtua de su Redentore (Nùgoro)

Custu artìculu est iscritu cun sa grafia Limba Sarda Comuna. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:

campidanesu · logudoresu · nugoresu

S'istàtua de su Redentore est un'òpera de brunzu collocada a subra de unu cùcuru de su monte Ortobene, acanta de sa tzitade de Nùgoro, a un'artària de 925 metros a subra de su livellu de su mare.

S'istàtua

Istòria

Òpera de s'iscultore calabresu Vincenzo Jerace, est istada pesada in ocasione de sa tzelebratzione de su Giubileu, dae chi paba Leone XIII aiat domandadu a nde pesare monumentos a su Cristos Redentore in totu is regiones de Itàlia.

S'istàtua est istada forgiada in Nàpoli e est lòmpida a sa Sardigna partzida in vàrias alas chi sunt istadas carradas a monte in carros a boe e a pustis postas a pare. Pro finantziare s'òpera, su comitadu promotore, formadu pro s'ocasione, aiat pedidu agiudu a totu is sardos cun s'acotzu de unu giornale de Casteddu, «Sa Sardigna catòlica», chi aiat abertu una regorta, chi ddoe aiat partetzipadu fintzas sa reina Margherita. In agiudu de s'initziativa si fiat ativada fintzas Gràtzia Deledda, prèmiu Nobel benidore, chi in su mese de argiolas de su 1901 aiat iscritu un'apellu e aiat cumbidadu a sas fèminas sardas a collire ogetos de impreare pro sa loteria. In su freàrgiu 1900, s'iscultore at imbiadu unu mollu in ghisu: su traballu est istadu postu a mustra in catedrale e, contant sas crònacas de s'època, aiat addobiadu s'aprovatzione de una truma manna. A pustis de bator meses de traballu contivigiosu, s'òpera s'est agabbada. In comintzu deviat èssere inchingiada in su làmpadas de su 1901, ma s'eventu at istentadu pro neghe de sa morte de sa mugere de Jerace, Luisa Pompeati, acontèssida su 28 abrile in antis. Pro nd'onorare sa memòria, s'iscultore aiat trapadu a subra de su parmu de sa manu aberta de su Redentore: «A Luisa Jerace, morta mentras su Vincenzo suo dd'isculpiat.».

S'òpera est istada inchingiada su 29 de austu de su 1901, cun prus de deghe mìgia persones acudidas dae totu s'ìsula pro s'eventu.