Luis Alibèrt
Artìculu in LSC
Luis Alibèrt (Bram, 12 de santugaine de su 1884 – Montpellier, 16 de abrile de su 1959; Louis Alibert in frantzesu) est istadu unu linguista otzitanu. Est un'autore connotu mescamente in su mundu de s'otzitanismu gràtzias a sa gramàtica, e a su ditzionàriu suo, chi sunt su fundamentu de sa norma otzitana.
Biografia modìfica
Alibèrt fiat nàschidu in una famìlia de massajos in ue su otzitanu fiat sa limba naturale issoro. In gioventude fiat gia contràriu a sas ideas radicale-sotzialistas chi fiant fortes tando. Fiat andadu a istudiare Farmatzia in Montreal d'Aude. A pustis aiat istudiad in s'Universidade de Tolosa, in au si fiat interessadua a sa limba e a s'istòria otzitanas. Aiat otentu sos diplomas de istùdios superiores meridionales e de istùdios superiores de istòria.
In su mese de nadale de su 1912, si fiat cojuadu cun Maria Lator. Aiant tentu petzi unu fìgiu, Enric, chi fiat mortu in gherra in su 1943, a sos 31 annos. Aiat traballadu comente apotecàriu in Montreal d'Aude dae su 1912 a su 1942.
Sòtziu de su Felibritge (Escòla mondina, pustis s'Escòla occitana), fiat istadu redatore capu de La Tèrro d'Oc. Aiat cumintzadu a s'interessare a sa normativizatzione linguìstica de s'otzitanu a pustis de sa Prima Gherra mundiale. In su Le lengodoucian literari, impreaiat una grafia afrantzesada. [1]
Riferimentos modìfica
- ↑ Jacme Taupiac, L’occitan modèrne, IEO, Sector de linguistica, 2001