Marco Milanese

archeòlogu italianu
Custu artìculu est iscritu cun sa grafia Limba Sarda Comuna. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:

campidanesu · logudoresu · nugoresu

Marco Milanese (Gènova, 1958[1]) est un'archeòlogu italianu.

Marco Milanese
Nàschida1958
Gènova
Natzionalidadeitaliana
Alma materUniversidade de Gènova
Traballuarcheòlogu, professore universitàriu e diretore de museu
Prèmios
  • Prèmiu Internatzionale de Archeologia “L’Erma di Bretschneider” (1983)
  • Premiu de Produtividade Iscientìfica de s'Universidade de Tàtari (2007)
Positzione de traballuprofessore ordinàriu
Interessos printzipalesarcheologia urbana, istruturas urbanas e rurales medievales e post-medievales de s'àrea tirrènica, tzirculatzione de sos manufatos de cussos territòrios
Istitutziones de traballuUniversidade de Tàtari
Campu(os)archeologia medievale e post-medievale

Biografia modìfica

Laureadu in Lìteras in s'A.A. 1980-81 in s'Universidade de Gènova, cun una làurea intitulada "Gli scavi dell'oppidum preromano di Genova", s'est a pustis ispetzializadu in s'archeologia medievale e post-medievale, cun unu dotoradu in Archeologia Medievale otènnidu in sas Universidades de Pisa, Siena e Firentze in su 1987 cun sa tesi "Il sito pluristratificato di San Silvestro a Genova".[2]

In su 1983 at bìnchidu sa de III editzione de su Prèmiu Internatzionale de Archeologia "L'Erma di Bretschneider",cun s'òpera Scavi nell'oppidum preromano di Genova.

Intre su 1989 e su 1990 est istadu cunservadore in su Museu Archeològicu de Montelupo Fiorentino, e dae su 1991 a su 1992 est istadu ispetore archeològicu in sa Subrintendèntzia Archeològica de sa Toscana.

Dae su 1992 at incumintzadu a insegnare, comente professore assotziadu, Metodologias de sa Chirca Archeològica e Archeologia Medievale in sas Universidades de Tàtari, Gènova, Arezzo e Pisa, e dae su mese de trìulas de su 2003 est professore ordinàriu de cussas matèrias (chi insegnat in paris cun Topologia Medievale, Istòria de sa Cultura Materiale in s'Edade de Mesu e Archeologia Post-Medievale) in Tàtari. In Pisa at sighidu pro annos a insegnare Archeologia Medievale e Archeologia Tardu-Antiga e Artu-Medievale in s'Iscola de Ispetzializatzione in Archeologia, e como insegnat Archeologia in sas Iscolas de Ispetzializatzione in Archeologia de Aristanis e Casteddu.[3][2]

Dae su 1973 a su 2015 at dirìgidu prus de 250 campagnas de iscavu e chirca in logos de importu mannu in Ligùria, Sardigna, Toscana, Lombardia, Abrutzu, Tunisia, Frantza e Portogallu.[3]

Dae su mese de abrile de su 2012 est diretore de su Tzentru Interuniversitàriu de Chirca in subra de sas Tecnologias pro sos Benes Culturales de s'Universidade de Tàtari e de sa de Casteddu, e dae su mese de santandria de su 2014 est diretore de su Dipartimentu de Istòria, Iscièntzias de s'Òmine e de sa Formatzione de s'Universidade de Tàtari. In prus, intre su mese de freàrgiu de su 2012 e su de su 2015, est istadu diretore de sos cursos de dotoradu in "Istòria, Literaduras e Culturas de su Mediterràneu" e in "Archeologia, Istòria e Iscièntzias de s'Òmine", semper in Tàtari.[4]

In su 2007 at bìnchidu su Prèmiu de Produtividade Iscientìfica de s'Universidade de Tàtari.

At fundadu e dirigit su Museu Biddas - Museu de sos bidditzolos abbandonados de sa Sardigna, chi tenet sa sede sua in Sossu e chi in su 2013 at bìnchidu sa prima editzione de su Prèmiu "R. Francovich" pro su mègius museu italianu dedicadu a su patrimòniu archeològicu medievale natzionale.[5]

Est membru de s'Editorial Advisory Board de sa rivista Post-Medieval Archaeology, de su Comitadu Iscientìficu de su Butlletì Informatiu de Ceràmica de s'Associació Catalana de Ceràmica de Bartzellona, de sa redatzione de sa rivista Archeologia Medievale e de àteros periòdicos iscientìficos internatzionales.[3]

In su 2021 est divènnidu membru de su comitadu iscientìficu de su Museu Archeològicu Natzionale de Casteddu.[6][7][8]

Publicatziones modìfica

At iscritu prus de 500 publicatziones,[3][4][2] e at fundadu e dirigit sa rivista de istùdios internatzionales Archeologia Postmedievale (dae su 1997) e sa rivista Facta - A Journal of Late Roman, Medieval and Post-Medieval Material Culture Studies (dae su 2012). In prus, at curadu collanas medas de istùdios e chircas, che a "Sardegna Medievale", "Quaderni dei Villaggi Abbandonati della Sardegna", "Documenti di Archeologia Postmedievale" e "Archeologia Urbana ad Alghero".

Riferimentos modìfica

  1. (DE) Milanese, Marco, in Deutsche Biographie. URL consultadu su 17 santandria 2020.
  2. 2.0 2.1 2.2 (IT) Curriculum Vitae - Prof. Marco Milanese (PDF), in trasparenza.unica.it, 5 martzu 2014. URL consultadu su 17 santandria 2020 (archiviadu dae s'url originale su 23 maju 2021).
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 (IT) Curriculum Vitae - Marco Milanese, in uniss.academia.edu. URL consultadu su 17 santandria 2020.
  4. 4.0 4.1 (IT) Curriculum Abilitazione Scientifica Nazionale - Marco Milanese (PDF), in edissuf.uniss.it. URL consultadu su 17 santandria 2020 (archiviadu dae s'url originale su 24 austu 2022).
  5. (IT) Sorso ha il miglior museo archeologico, in Sassari News, 19 trìulas 2013. URL consultadu su 17 santandria 2020.
  6. (IT) Nasce il nuovo Comitato scientifico del museo archeologico di Cagliari, in La Nuova Sardegna, 7 austu 2021. URL consultadu su 22 austu 2021.
  7. (IT) Nomina del Comitato scientifico, in Museo Archeologico Nazionale di Cagliari. URL consultadu su 22 austu 2021 (archiviadu dae s'url originale su 22 austu 2021).
  8. (IT) Nominato il Comitato Scientifico del Museo Archeologico Nazionale di Cagliari, in Sardegna Reporter, 8 austu 2021. URL consultadu su 22 austu 2021.

Ligàmenes esternos modìfica

Controllu de autoridadeVIAF (EN92293552 · ISNI (EN0000 0000 8164 8634 · BNF (FRcb12097810h (data) · CANTIC (CAa11737578 · CiNii (JAENDA02943490 · GND (DE132095963 · LCCN (ENn88049310 · NKC (ENCSuk20191048070 · NLA (EN35390806 · NTA (EN073619884 · OL OL754418A · RERO 02-A003594105 · SBN (ITCFIV028287 · SUDOC (FR02932808X · Trove (EN935995 · WorldCat Identities (ENn88-049310