Custu artìculu est iscritu cun sa grafia Limba Sarda Comuna. Abbàida sas àteras bariedades gràficas:

campidanesu · logudoresu · nugoresu

Vittorio Cosma (Varese, 11 de martzu de su 1965) est unu tastierista, composidore e produtore discogràficu italianu.

Vittorio Cosma
Informatziones
Nàschidu su 11 de martzu de su 1965
Varese, Lombardia, Itàlia
Gènere musicale Indie rock
Colonnas sonoras
Rock progressivu
Rock dementziale
Ocupatziones sonadore, composidore, produtore discogràficu
Istrumentos tastiera
Annos de atividade 1984 - oe
Artistas assotziados Elio e le Storie Tese
Elio (cantadore)
Faso
Rocco Tanica
Cesareo
Meyer
Jantoman
Feiez
Deproducers
Howie B
Peter Gabriel
Valgeir Sigurðsson
Borgar Magnasson
Tenores de Neunele

Biografia modìfica

Est istadu unu membru de sa Premiata Forneria Marconi. Collàborat de semper cun Elio e le Storie Tese[1] leende parte a sos discos, a sos cuntzertos e a sos ispetàculos televisivos issoro.

In sa faina sua de produtore, musitzista e composidore at colletzionadu medas discos de oro collaborende cun artistas comente a: Fiorella Mannoia, Marlene Kuntz, Samuele Bersani, Pino Daniele, Fabrizio De André, Enrico Ruggeri, Pacifico, Ivano Fossati, Almamegretta, Roberto Vecchioni, Mauro Pagani, Eugenio Finardi e medas àteros. At traballadu cun mùsicos istràngios, comente a Airto Moreira, Miroslav Vitous, Jacques Morelembaum, Nils Petter Molvær, Omar Hakim, Peter Erskine, sos Mùm, Jorge Ben, e medas àteros.

At abertu sos cuntzertos de Miles Davis in su giru italianu 1987.

Vittorio Cosma est istadu Mastru Cuntzertadore e Diretore Artìsticu de Sa Note de sa Taranta in su 2002 e 2003, in ue at incumentzadu sa collaboratzione sua cun Stewart Copeland. Cun s'ex Police registrat CDs e sighit a sonare in totu su mundu, siat cun s'Ensemble "Notte della Taranta" chi cun GIZMODROME, una banda creada dae Cosma e Copeland matessi.

Collàborat cun su DJ e produtore Howie B (U2, Björk etc.), cun su grupu de Peter Gabriel (David Rhodes, Ged Lynch, Richard Evans) e cun sos mùsicos islandesos Valgeir Sigurðsson e Borgar Magnasson (Björk, Sigur Rós).

Vittorio Cosma at dirìgidu s'orchestra de su Fèstival de Sanremo in medas editziones. Sas prus reghentes cun Elio e le Storie Tese, Riccardo Sinigallia, Marlene Kuntz (prèmiu pro su duetu cun Patos Smith), Almamegretta, Samuele Bersani (prèmiu de sa crìtica), Cristiano De André (prèmiu de sa crìtica), Enrico Ruggeri (binchidore 1993).

Pro su Cuntzertu de su Primu Maju, at realizadu unu donu a sos Beatles cun s'orchestra de Ennio Morricone e sos Gnu Quartet.

In su 2013 creat sa "Grande Orchestra Rock", ensemble formadu dae prus mùsicos italianos: su disafiu est cussu de creare una superband bonende in paris limbàgios e acostamentos musicales in diferentes de su totu, dae Maurizio Solieri (chitarrista istòricu de Vasco), Federico Poggipollini (Ligabue) a Boosta de sos Subsonica, colende pro Stefano De Batista, Bob Angelini, Andrea Mariano (Negramaro) sos cantautores Colapesce e Andrea Appino, Fabrizio Bosso, James Senese, Emidio Clementi de sos Massimo Volume, su rapper Ensi e Francesco De Giacomo de su Banco del Mutuo Soccorso pro nde tzitare petzi calicunu.

At fatu medas progetos trasversales comente a Copynight, eventu de abertura de su Festival dei Due Mondi 2009 e s'eventu multimediale mannu INDEEPANDANCE, ambos realizados cun Caterina Caselli. Indeepandance est istada iscrita e realizada cun sos videoartistas Masbedo, s'iscritore Aldo Nove e posta in iscena in logos comente a su museu MAXXI de Roma e s'Arena Tzìvica de Milanu, cun istràngios bènnidos dae disciplinas diferentes (s'iscritore Michel Houellebecq, sos Subsonica, Pierfrancesco Favino, su Dj Richard Dorfmeister, Elisa, su grupu islandesu Mùm, etz...).

At realizadu medas colunnas sonoras pro su tzìnema, intre sas cales cussa pro su film Colpo di luna (1995), premiadu in su Fèstival Internatzionale de su Tzìnema de Berlinu.

Est autore de sas colunnas sonoras de sos ùrtimos traballos de Nino Manfredi. In paris cun Gianni Maroccolo est autore de sa colunna sonora de "The Lack" de sos Masbedo, presentadu a su Fèstival de Venètzia in su 2014. At fintzas incumentzadu una collaboratzione cun sos registas Benedetta Argentieri, Bruno Chiaravalloti e Claudio Jampaglia pro cales at realizadu sas mùsicas de su docufilm "Our War" e est atualmente assentende pro una produtzione noa.

At fintzas assentadu colunnas sonoras televisivas pro sa Rai e pro sa Mediaset (I Cesaroni, Una storia qualunque, etz...) e mùsicas pro siglas e iscienegiados radiofònicos.

Est Diretore Artìsticu de su fèstival de mùsica e literadura "Sas cordas de s'Ànima" a Cremona e de su fèstival multidisciplinare "Microcosmi". Est istadu diretore de su Màntova Mùsica Fèstival e de su "Festival letterature di Roma-Massenzio".

Insegnat in s'IED de Milanu. Tenet cunferèntzias a pitzu de sa comunicatzione de sa cultura (in su Politècnicu de Milanu e in cussu de Torinu, in s'Acadèmia de bellas artes de Brera, in eventos TED e pro àteras istitutziones). Est collaboradore fissu de sa rivista literària Storie.

Cun sa domo sua de produtzione Music Production, in Milanu, at creadu sas mùsicas pro medas annùntzios publitzitàrios, intre sos cales cussos pro Fiat, Coca Colat, TIM, Ringo, Audi, Banca Mediolanum, Rex, Jägermeister, Cornetto Algida, Johnnie Walker, Suzuki, Motorola, Galbani, Seat, Saiwa, Volkswagen, Pavesi, Voiello, Campari, Istare, Autostrade e medas àteros.

Su progetu prus reghente suo, Deproducers, est unu colletivu formadu de medas mùsicos e produtores italianos: Gianni Maroccolo, Massimiliano Casacci e Riccardo Sinigallia. Sa punna est cussa de rèndere àtzessìbile sa Sièntzia pro mèdiu de sa mùsica. Sos Deproducers, a pustis de s'esòrdiu discogràficu in su 2012 cun su cd PLANETÀRIU (Sony) e cun s'ispetàculu omònimu (in programatzione fintzas como), sighint su progetu issoro de chirca (cun Fabio Peri, astrofìsicu e diretore de su martzu de Milanu).

Botanica est su segundu capìtulu discogràficu de su percursu issoro de "Mùsica pro Cunferèntzias Sientìficas". Est unu progetu realizadu cun sa collaboratzione cun Aboca e su Professore Stefano Mancuso, fundadore e diretore de su Laboratòriu de Neurobiologia Vegetale, chi s'òcupat de sa tzita sientìfica chi acontesset tra sas prantas. Botanica unit mùsica, sièntzia e poesia batinde in su palcu un' esperièntzia sonora e naturale chi carrat s'ascurtadore intre sas meravìllias de su praneta vegetale, inghiriende·lu in manera cumprida pro mèdiu de un'àndala de immàgines e projetziones sincronizadas. Batit a sa lughe sas ànimas diferentes de sos Deproducers, dae s'eletrònica a su rock, dae sas colunnas sonoras a su “simple” istrumentale de sas rìtmicas incaltzantes e de s'evidente bena isperimentale giogada cun sos efetos e ripetitziones, e est istada definida dae medas comente a “sa Bibbia de s'ambient modernu” chi s'insìnuat in su tzentru de sa natura e l'isbrentat a fundu, torrande·la a una forma noa, innovativa e pagu cunventzionale.

Su grupu est divenidu unu laboratòriu culturale beru e pròpiu chi ispàtziat intre àmbitos vàrios, realizende sonorizatziones pro Museos, tenende seminàrios e cunferèntzias, curende sa diretzione artìstica de fèstivals e eventos. In su 2014, sos Deproducers ant realizadu sa colunna sonora de sos films La vita oscena de Renato De Maria e Italy in a Day - Un giorno da italiani de Gabriele Salvatores, presentados ambos a sa 71ª editzione de sa Mustra internatzionale de arte tzinematogràfica de Venètzia. In sa matessi ocasione, a su branu Just One Day (tràidu dae su film de Salvatores) est istadu assignadu su prèmiu Assomusica comente a mègius petzu originale seberadu intre sas colunnas sonoras de sos film de sa Mustra.

In su 2016 fundat su supergrupu rock Gizmodrome, banda creada in Itàlia cun Stewart Copeland baterista de sos Police, Mark King bassista de sos Level 42 e su chitarrista Adrian Belew de sos King Crimson. Su primu album issoro, registradu a Milanu, est istadu publicadu su 15 de cabudanni de su 2017. A martzu de su 2018 est incumentzadu su giru europeu e sa banda at sonadu fintzas in Giapone.

Collaboratziones modìfica

Partètzipat a totu sos discos de sos Elio e le Storie Tese comente a boghe narrante o comente a pessonàgiu.

At sonadu pro su giru "Emozioni Fortissime" , "Tour Biango" e in sos giros 2014 e 2015 de Elio e le Storie Tese in sas bestes de "Clayderman Viganò" e de su giòvanu Carmelo, sostituinde Rocco Tanica a sas tastieras finas a su giru de adiosu de su 2018.

In s'istiu de su 1992 at connotu sos cantadores de su Tenore de Neunele, e at collaboradu (in paris cun Elio, Faso, Jantoman e Christian Meyer, totus àteros membros de Elio e le Storie Tese) a su discu Terra Nostra de su 1996, in ue at sonadu, in paris cun Christian Meyer e Faso, in sos branos Amazzonia e Sa Sienda.[2]

At fintzas dirìgidu s'orchestra in su Fèstival de Sanremo 2013 e 2016, in custa ùrtima ocasione pròpiu pro sos Elio e le Storie Tese in sa serada dedicada a sas cover. Aparit in sos vìdeos de sos Elio e le Storie Tese Pipppero® comente a ballerinu, in su vìdeu Evviva/La visione e Storia di un bellimbusto, comente a unu tìpicu playboy meneghinu. At fintzas sonadu cun issos in sa trasmissione televisiva "Il Musichione", andada in direta in Raidue in su martzu de su 2014, in sos pannos de su satzerdote mùsicu "Don Vittorino".

At partetzipadu prus bortas a sa trasmissione radiofònica de sa Gialappa's Band Rai dire Sanremo in Rai Radio 2, cummentende in manera musicale sas cantzones de su Fèstival de Sanremo e partetzipende a su Dopofestival.

Discografia modìfica

  • Planetario (2012)
  • La facoltà dello stupore (2016)
  • Botanica (2017)
  • Gizmodrome (2017)

Notas modìfica

  1. TargetMusic.it - Vittorio Cosma's Bio
  2. Tenores di Neoneli - Collaborazioni con Elio e le Storie Tese, in Marok.org.

Boghes curreladas modìfica

Àteros progetos modìfica

Ligàmenes esternos modìfica

Controllu de autoridadeVIAF (EN79771124 · GND (DE13477065X · MusicBrainz 13f8b791-eb99-4737-86e2-2b1deedc5228 · WorldCat Identities (EN79771124